Aanmaakdatum
21-04-2013

Geesje Mulder-Wiersma

Geboren op 26 maart 1956 in Bergentheim. Geesje kwam uit een gezin met 10 kinderen. Zij was het 6e kind van vader Ids Wiersma en moeder Harmina de Lange.
Vader Ids was stationschef op het spoorwegstation in Bergentheim en men had daardoor de beschikking over een zeer ruim woonhuis.
Doordat er na Geesje nog 4 kinderen geboren werden nam Geesje al vroeg een deel van de opvoeding en zorg op zich van haar zussen Ina en Dieuwke. Deze zorgzaamheid kwam ook in haar latere leven tot uiting.
Bezocht de kleuter- en lagere school in Bergentheim en de MAVO als middelbare school in Hardenberg. Doordat het gezin Wiersma vrij reizen per spoor had werd de dagelijkse schooltocht naar Hardenberg afgelegd per trein.
In deze periode leerde ze haar vriendin Henny Stellinga kennen. Deze vriendschap is tot aan haar dood gebleven.
Op de MAVO wist ze al wat ze later wilde worden, ziekenverzorgster. Haar zorg voor anderen zat haar in het bloed en het was dan ook een vanzelfsprekende keuze.

De opleiding tot ziekenverzorgster deed zij in het Clara Feyoena Heem te Hardenberg alwaar zij ook haar diploma heeft behaald.
Tijdens de opleiding woonde zij in het zusterhuis wat aan het Clara Feyoena Heem was gebouwd. Na haar diplomering ging zij zelfstandig op kamers wonen.
Het uitgaansleven bestond voornamelijk uit het bezoeken van de City Bar. Hier kwam ze vaak, samen met haar vriendin Henny Kremer, en hier leerde ze ook haar later echtgenoot Evert Mulder kennen.
Henny Kremer leerde hier haar latere echtgenoot Bertus Kremer kennen en dit groeide uit tot een vriendschap die tot aan vandaag is gebleven en waar menig gezellig uurtje van samenzijn is doorgebracht. Deze band werd nog versterkt door de geboorte van Iolenthe Kremer. Henny en Bertus woonden op de Kruserbrink en zo konden wij na ons huwelijk, elkaar gemakkelijk opzoeken.

In 1975 trouwden Geesje en Evert en kregen een huurwoning toebedeeld in de flat de Kruserbrink nr. 47. Hier werd in 1978 Hester Mulder geboren en zoals toen gebruikelijk was stopte Geesje met werken om voor Hester te zorgen.
In 1981 verhuisden Geesje , Evert en Hester naar de Poolster 4 in de Krim. Hier hadden zij een twee onder 1 kap woning gekocht wat toen een premie A woning was. De regering wilde het eigen woning bezit stimuleren en kwam zodoende met een subsidiemaatregel. Dit stelde ons in staat om deze woning te kopen.
Geesje was inmiddels weer begonnen haar beroep als ziekenverzorgster in Clara Feyoena Heem uit te oefenen. Met name in de avond- en weekenddienst zodat er altijd een ouder thuis was.
In 1981 werd Machiel geboren waarna zij opnieuw koos voor de zorg voor haar kinderen.
In 1983 pakte zij haar beroep als ziekenverzorgster weer op en deed avond- en weekend diensten in verpleeghuis Weidesteyn in Hoogeveen.
in 1984 kwam er een functie als ziekenverzorgster vrij in verzorgingshuis "Avondlicht" te Dedemsvaart. Hier heeft Geesje tot aan haar overlijden met zeer veel plezier en overgave als ziekenverzorgster gewerkt.

In de Krim leerde zij Tineke Slot kennen. Zij woonde samen met Bert op de Poolster 10 in de Krim.
Hun 2 kinderen, Joyce en Camiel waren van dezelfde leeftijd als Hester en Machiel. Zij werd, naast Henny Kremer, haar 2e hartsvriendin.

Doordat Bertus Kremer en Evert Mulder Duitse Herder liefhebbers waren en Bertus Kremer ging fokken kregen wij in 1980 onze eerste Duitse Herder, Argos v. Klausener Platz.
Het Duitse Herder virus sloeg ook over op Geesje en jarenlang heeft zij de kantine verzorgd van de Duitse Herder kringgroep D.W.O. te Hardenberg. In 1983 werd zij penningmeester van de vereniging tot aan 2003. Haar inzet voor de vereniging werd door het Hoofdbestuur van de V.D.H. in 2003 beloond met de speld van verdienste in diamant.
In 2002 werd er, na een jaar van bezoeken aan het ziekenhuis, de ziekte van Parkinson, geconstateerd.
Aanvankelijk een tegenslag maar ze leerde de ziekte met zijn beperkingen te accepteren. Echter bleek na verloop van tijd dat de medicamenten steeds minder hun uitwerking hadden en kwam ze terecht in het Leids Universitair Medisch centrum. De neuroloog aldaar was verbonden met de Parkinson vereniging zodat er expertise was op het gebied van Parkinson.
Echter namen de uitvalsverschijnselen, ondanks de medicatie, toe en werd er in 2005 een CT scan in Groningen gemakt en werd er MSA (Multiple Systeem Atrofie) geconstateerd met een slechte levensverwachting (2 tot 7 jaar).
In de periode van haar Parkinson werd in 2003 ook haar eerste kleinkind Nick Kleine geboren en in 2006 Thom Kleine.
Zij genoot van haar kleinkinderen als zij hen zag en als de tijd te lang duurde dan moest zij naar Dedemsvaart om even de kleinkinderen te zien.
Ondanks haar beperkingen konden de kleinkinderen altijd bij haar logeren. Dat was één van de mooiste periodes in haar leven waar zij geweldig van genoot.

Ondanks haar toenemende beperkingen bleef zij opgewekt en vol humor.
Ook leerde Geesje anders tegen haar beperkingen aan te kijken. Kijk niet wat je niet meer kunt maar wat je wel kunt en wat je niet meer kunt hoe kan ik of kunnen wij dit oplossen.
Door allerlei aanpassingen in de woning kon zij zelfstandig blijven functioneren en daardoor haar waardigheid behouden.

Eind 2006 werd zij vanwege een longontsteking opgenomen op de Intensive Care van het ziekenhuis Bethesda te Hoogeveen. Door de MSA is zij langdurig behandeld maar kon gelukkig weer naar huis wetende dat dit het begin van het einde was.
Gelukkig wist zij hier goed mee om te gaan.

Eind 2007 opnieuw vanwege een longontsteking opgenomen op de Intensive Care.

In maart 2008 kwam zij ten val en kneusde een aantal ribben. Dit leidde opnieuw tot een longontsteking waardoor ze opnieuw aan de beademing kwam op de Intensive Care in het ziekenhuis Bethesda te Hoogeveen.

Hier bleek dat haar ziekte in een ver gevorderd stadium was want de ontwenning van de beademingsmachine was een moeizaam proces.

Zij wist toen al dat dit het eindstadium was en geleidelijk werd haar afscheid gezamenlijk voorbereid.

30-05-2010